บทสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก

บทสวดมนต์ พระคาถา   ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก   พิธีไหว้พระและสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก  ก่อนเข้าห้องบูชาพระ ควรอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาดและนุ่งห่มให้เรียบร้อย เข้านั่งที่ด้วยความสำรวมกายใจ ตั้งจิตให้แน่วแน่เพ่งตรงยังพระพุทธรูป ระลึกถึงพระรัตนตรัย ค่อยกราบ ๓ หน แล้วสงบจิตระลึกถึงพระคุณของบิดามารดา ซึ่งเป็นพระอรหันต์ของบุตร จากนั้นจึงจุดเทียนบูชา ให้จุดเล่มด้านขวาของพระพุทธรูปก่อน แล้วจุดเล่มด้านซ้ายต่อไป จุดธูป ๓ ดอก เมื่อจุดเทียนธูปที่เครื่องสักการบูชาเสร็จแล้วเอาจิต (นึกเห็น) พระพุทธองค์มาเป็นประธาน พึงนั่ง ชายพึงนั่งคุกเข่า หญิงนั่งท่าเทพนม ประนมมือ ตั้งใจบูชาพระรัตนตรัย นมัสการพระรัตนตรัย นมัสการพระพุทธเจ้า ไตรสรณคมน์และนมัสการพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ แล้วจึงเจริญภาวนายอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก จะเพิ่มความขลังและความศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น จะเกิดพลังจิตและมีความมั่นคงในชีวิต พึงทราบด้วยว่า การเจริญภาวนาทุกครั้งต้องอยู่ในสถานที่อันสมควร ขอให้ทำจิตตั้งมั่นในบทสวดมนต์ จะมีเทพยดาอารักษ์ทั้งหลายร่วมอนุโมทนาสาธุการขออย่าได้ทำเล่น จะเกิดโทษแก่ตนเอง   ยิ่ง ทำ ยิ่ง ได้..... ยิ่ง ให้ ยิ่ง มี คำบูชาพระรัตนตรัย โย โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ  อิเมหิ สักกาเรหิ , ตัง ภะคะวันตัง อะภิปูชะยามิ  โย โส สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม  อิเมหิ สักกาเรหิ , ตัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิ  โย โส สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ  อิเมหิ สักกาเรหิ , ตัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ คำนมัสการพระรัตนตรัย อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา  พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ (กราบ ๑ หน)  สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม  ธัมมัง นะมัสสามิ (กราบ ๑ หน)  สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ  สังฆัง นะมามิ (กราบ ๑ หน) คำนมัสการพระพุทธเจ้า นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ  นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ  นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ คำนมัสการไตรสรณคมน์ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ  สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ  ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ  ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ  ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ  ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ คำนมัสการพระพุทธคุณพระธรรมคุณ พระสังฆคุณ อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสามระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ ฯ  สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหีติ ฯ  สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลี กะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสาติ ฯ ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก ต้นฉบับเดิม ๑.  อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา สัมมาสัมพุทโธ วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา วิชชาจะระณะสัมปันโน วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา สุคะโต วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา โลกะวิทู วัจจะโส ภะคะวา ๒.  อะระหัง ตัง สะระณัง คัจฉามิ  อะระหัง ตัง สิระสา นะมามิ  สัมมาสัมพุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  สัมมาสัมพุทธัง สิระสา นะมามิ วิชชาจะระณะสัมปันนัง สะระณัง คัจฉามิ วิชชาจะระณะสัมปันนัง สิระสา นะมามิ  สุคะตัง สะระณัง คัจฉามิ  สุคะตัง สิระสา นะมามิ  โลกะวิทัง สะระณัง คัจฉามิ  โลกะวิทัง สิระสา นะมามิ ๓.  อิติปิ โส ภะคะวา อะนุตตะโร วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา ปุริสะธัมมะสาระถิ วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา สัตถา เทวะมะนุสสานัง วัจจะโส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา พุทโธ วัจจะโส ภะคะวา ๔.  อะนุตตะรัง สะระณัง คัจฉามิ  อะนุตตะรัง สิระสา นะมามิ  ปุริสะทัมมะสาระถิ สะระณัง คัจฉามิ  ปุริสะทัมมะสาระถิ สิระสา นะมามิ  สัตถา เทวะมะนุสสานัง สะระณัง คัจฉามิ  สัตถา เทวะมะนุสสานัง สิระสา นะมามิ  พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  พุทธัง สิระสา นะมามิ ๕.  อิติปิ โส ภะคะวา รูปะขันโธ อะนิจจะลักขะณะปาระมี จะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา เวทะนาขันโธ อะนิจจะลักขะณะปาระมี จะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา สัญญาขันโธ อะนิจจะลักขะณะปาระมี จะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา สังขาระขันโธ อะนิจจะลักขะณะปาระมี จะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา  อิติปิ โส ภะคะวา วิญญาณะขันโธ อะนิจจะลักขะณะปาระมี จะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา ๖.  อิติปิ โส ภะคะวา ปะถะวีจักกะวาฬะ จาตุมะหาราชิกา ตาวะติงสา  ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา เตโชจักกะวาฬะ จาตุมะหาราชิกา ตาวะติงสา  ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา วาโยจักกะวาฬะ จาตุมะหาราชิกา ตาวะติงสา  ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา อาโปจักกะวาฬะ จาตุมะหาราชิกา ตาวะติงสา  ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา อากาสะจักกะวาฬะ จาตุมะหาราชิกา ตาวะติงสา  ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน ๗.  อิติปิ โส ภะคะวา ยามาธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา ตุสิตาธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา นิมมานะระติธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา กามาวะจะระธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน ๘.  อิติปิ โส ภะคะวา รูปาวะจะระธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา ปะฐะมะฌานะธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา ทุติยะฌานะธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา ตะติยะฌานะธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา จะตุตถะฌานะธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา ปัญจะมาฌานะธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน ๙.  อิติปิ โส ภะคะวา อากาสานัญจายะตะนะเนวะสัญญานา  สัญญายะตะนะอะรูปาวะจะระธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา วิญญาณัญจายะตะนะ เนวะสัญญานา  สัญญายะตะนะอะรูปาวะ จะระธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา อากิญจัญญายะตะนะ เนวะสัญญานา  สัญญายะตะนะ อะรูปาวะ จะระธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน ๑๐.  อิติปิ โส ภะคะวา โสตาปะฏิมัคคะธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา สะกิทาคาปะฏิมัคคะ ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา อะนาคาปะฏิมัคคะ ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัตตะปะฏิมัคคะ ธาตุสัมมาทิยานะ สัมปันโน ๑๑.  อิติปิ โส ภะคะวา โสตาอะระหัตตะ ปะฏิผะละธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา สะกิทาคาอะระหัตตะ ปะฏิผะละธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน  อิติปิ โส ภะคะวา อะนาคาอะระหัตตะ ปะฏิผะละธาตุ สัมมาทิยานะ สัมปันโน ๑๒.  กุสะลา ธัมมา  อิติปิ โส ภะคะวา  อะ อา ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  ชมภูทีปัญจะอิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  นะโม พุทธายะ  นะโม ธัมมายะ  นะโม สังฆายะ  ปัญจะ พุทธา นะมามิหัง  อา ปา มะ จุ ปะ  ที มะ สัง อัง ขุ  สัง วิ ธา ปุ กะ ยะ ปะ  อุ ปะ สะ ชะ สุ เห ปา สา ยะ  โส โส สะ สะ อะ อะ อะ อะ นิ  เต ชะ สุ เน มะ ภู จะ นา วิ เว  อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ ภุ พะ  อิ สวา สุ สุ สวา อิ  กุสะลา ธัมมา  จิตติวิอัตถิ ๑๓.  อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง  อะ อา ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  สา โพธิ ปัญจะ อิสาะโร ธัมมา ๑๔.  กุสะลา ธัมมา  นันทะวิวังโก  อิติ สัมมา สัมพุทโธ  สุ คะ ลา โน ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  จาตุมะหาราชิกา อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  อิติ วิชชาจะระณะสัมปันโน  อุ อุ ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  ตาวะติงสา อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  นันทะ ปัญจะ สุคะโต โลกะวิทู  มะหาเอโอ ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ  ยามา อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  พรหมมาสัททะ  ปัญจะ สัตตะ  สัตตาปาระมี  อะนุตตะโร  ยะมะกะขะ  ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ๑๕.  ตุสิตา อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  ปุ ยะ ปะ กะ  ปุริสะทัมมะสาระถิ  ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ๑๖.  นิมมานะระติ อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  เหตุโปวะ  สัตถา เทวะมะนุสสานัง  ตะถา ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ๑๗.  ปะระนิมมิตะ อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  สังขาระขันโธ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา  รูปะขันโธ พุทธะปะผะ  ยาวะชีวัง พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ๑๘.  พรหมมา อิสสะโร  กุสะลา ธัมมา  นัจจิปัจจะยา วินะปัญจะ ภะคะวะตา ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ  นะโม พุทธัสสะ  นะโม ธัมมัสสะ  นะโม สังฆัสสะ  พุทธิลา โลกะลา กะระกะนา  เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหนตุ  หุลู หุลู หุลู สะวาหายะ ฯ ๑๙.  นะโม พุทธัสสะ นะโม ธัมมัสสะ นะโม สังฆัสสะ  วิตติ วิตติ วิตติ มิตติ มิตติ จิตติ จิตติ  อัตติ อัตติ มะยะสุ สุวัตถิ โหนตุ  หุลู หุลู หุลู สะวาหายะ ๒๐.  อินทะสาวัง มะหาอินทะสาวัง  พรหมะสาวัง มะหาพรหมะสาวัง  จักกะวัตติสาวัง มะหาจักกะวัตติสาวัง  เทวาสาวัง มะหาเทวาสาวัง  อิสิสาวัง มะหาอิสิสาวัง  มุนีสาวัง มะหามุนีสาวัง  สัปปุริสาวัง มะหาสัปปุริสาวัง  พุทธะสาวัง ปัจเจกะพุทธะสาวัง  อะระหัตตะสาวัง สัพพะสิทธิวิชชาธะรานังสาวัง สัพพะโลกา  อิริยานังสาวัง เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ ๒๑.  สาวัง คุณัง วะชะพะลัง เตชัง วิริยัง สิทธิกัมมัง นิพพานัง  โมกขัง คุยหะกัง  ถานัง สีลัง ปัญญานิกขัง ปุญญัง ภาคะยัง ตัปปัง สุขัง  สิริรูปัง จะตุวีสะติเสนัง  เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหนตุ  หุลู หุลู หุลู สะวาหายะ ๒๒.  นะโม พุทธัสสะ นะโม ธัมมัสสะ นะโม สังฆัสสะ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา รูปะขันโธ เวทะนาขันโธ  สัญญาขันโธ สังขาระขันโธ วิญญาณะขันโธ  นะโม อิติปิโส ภะคะวา ๒๓.  นะโม พุทธัสสะ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา รูปะขันโธ เวทะนาขันโธ  สัญญาขันโธ สังขาระขันโธ วิญญาณะขันโธ  นะโม สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ๒๔.  นะโม ธัมมัสสะ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา รูปะขันโธ เวทะนาขันโธ  สัญญาขันโธ สังขาระขันโธ วิญญาณะขันโธ  นะโม สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม ๒๕.  นะโม ธัมมัสสะ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา รูปะขันโธ เวทะนาขันโธ  สัญญาขันโธ สังขาระขันโธ วิญญาณะขันโธ  นะโม สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ๒๖.  นะโม สังฆัสสะ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา รูปะขันโธ เวทะนาขันโธ สัญญาขันโธ  สังขาระขันโธ วิญญาณะขันโธ  นะโม สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ วาหะปะริตตัง ๒๗.  นะโม พุทธายะ  มะอะอุ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา  ยาวะ ตัสสะ หาโย  นะโม อุอะมะ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา  อุ อะมะ อาวันทา  นะโม พุทธายะ  นะ อะ กะ ติ นิ สะ ระ นะ  อา ระ ปะ ขุ ธัง มะ อะ อุ  ทุกขัง อะนิจจัง อะนัตตา พระคาถายอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก (แปล)  ๑. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยความรู้และความประพฤติ  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้เสด็จไปดีแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้รู้แจ้งโลก  ๒. ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้เป็นพระอรหันต์ว่า เป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้เป็นพระอรหันต์ ด้วยเศียรเกล้า ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้ทรงตรัสรู้เองโดยชอบว่า เป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้ทรงตรัสรู้เอง ด้วยเศียรเกล้า  ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้ถึงพร้อมด้วยความรู้และความประพฤติ ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้ถึงพร้อมด้วย ความรู้และความประพฤติ ด้วยเศียรเกล้า ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้เสด็จไปดีแล้ว ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ ผู้เสด็จไปดีแล้ว ด้วยเศียรเกล้า ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้รู้แจ้งโลก ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้รู้แจ้งโลก ด้วยเศียรเกล้า  ๓. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นอนุตตะโร คือ ยอดเยี่ยม  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นนายสารถีผู้ฝึกบุรุษ  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ตื่นจากกิเลส  ๔. ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้ยอดเยี่ยม ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้ยอดเยี่ยม ด้วยเศียรเกล้า  ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้เป็นนายสารถีผู้ฝึกบุรุษ ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้เป็นนายสารถีผู้ฝึกบุรุษ ด้วยเศียรเกล้า ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้เป็น  ศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ด้วยเศียรเกล้า  ข้าพเจ้าขอถึงพระองค์ผู้ตื่นจากกิเลส ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระองค์ผู้ตื่นจากกิเลส ด้วยเศียรเกล้า  ๕. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น รูปขันธ์ เป็นอนิจจลักษณะ แต่พระบารมีถึงพร้อมแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เวทนาขันธ์ เป็นอนิจจลักษณะ แต่พระบารมีถึงพร้อมแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น สัญญาขันธ์ เป็นอนิจจลักษณะ แต่พระบารมีถึงพร้อมแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น สังขารขันธ์ เป็นอนิจจลักษณะ แต่พระบารมีถึงพร้อมแล้ว  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น วิญญาณขันธ์ เป็นอนิจจลักษณะ แต่พระบารมีถึงพร้อมแล้ว  ๖. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ดินจักรวาล เทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาและชั้นดาวดึงส์  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ไฟจักรวาล เทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาและชั้นดาวดึงส์  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ลมจักรวาล เทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาและชั้นดาวดึงส์  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ น้ำจักรวาล เทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาและชั้นดาวดึงส์  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ อากาศจักรวาล เทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาและชั้นดาวดึงส์  ๗. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ สวรรค์ชั้นยามา  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ สวรรค์ชั้นดุสิต  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ สวรรค์ชั้นนิมมานรดี  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ อันเป็นไปในกามาวจรภูมิ  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ อันเป็นไปในรูปาวจรภูมิ  ๘. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ปฐมญาน  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ทุติยญาน  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ตติยญาน  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ จตุตถญาน  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ ปัญจมญาน  ๙. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ อันเป็นไปในอรูปาวจรภูมิ คือ อากาสานัญจายตนะและเนวสัญญานาสัญญายตนะ  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ อันเป็นไปในอรูปาวจรภูมิ คือ วิญญาณัญจายตนะและเนวสัญญานาสัญญายตนะ  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ อันเป็นไปในอรูปาวจรภูมิ คือ อากิญจัญญายตนะและเนวสัญญานาสัญญายตนะ  ๑๐. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระโสดาปัตติมรรค  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระสกิทาคามิมรรค  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระอนาคามิมรรค  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระอรหัตตมรรค  ๑๑. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระโสดาปัตติผล และ พระอรหัตตผล  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระสกิทาคามิผล และ พระอรหัตตผล  พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ทรงถึงพร้อมด้วยธรรมที่เป็นธาตุ คือ พระอนาคามิผล และ พระอรหัตตผล  ๑๒. ธรรมะฝ่ายกุศล พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เป็นอิสสระแห่งชมภูทวีป  ธรรมะฝ่ายกุศล ขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระธรรมเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระสังฆเจ้า  ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าห้าพระองค์ ด้วยหัวใจพระวินัยปิฎก ด้วยหัวใจพระสุตตันตปิฎก ด้วยหัวใจพระอภิธรรมปิฎก  ด้วยมนต์คาถา ด้วยหัวใจมรรคสี่ ผลสี่ และ นิพพานหนึ่ง ด้วยหัวใจพระเจ้าสิบชาติทรงแสดงการบำเพ็ญบารมีสิบ  ด้วยหัวใจพระพุทธคุณเก้า ด้วยหัวใจพระไตรรัตนคุณ ธรรมะฝ่ายกุศล มีนัยอันวิจิตรพิสดาร  ๑๓. พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต  ๑๔. ธรรมะฝ่ายกุศล ของผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงเทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกา  ธรรมะฝ่ายกุศล พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยความรู้และความประพฤติ ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ธรรมะฝ่ายกุศล พระพุทธเจ้าเป็นผู้เสด็จไปดีแล้ว เป็นผู้รู้แจ้งโลก ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงสวรรค์ชั้นยามา  ธรรมะฝ่ายกุศล ด้วยความศรัทธาต่อพระพรหม ด้วยพระบารมีอันยอดเยี่ยมของพระโพธิสัตว์ทั้งห้า ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต  ๑๕. ธรรมะฝ่ายกุศล พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้เป็นนายสารถีผู้ฝึกบุรุษ ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงสวรรค์ชั้นดุสิต  ๑๖. ธรรมะฝ่ายกุศล พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ผู้เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงสวรรค์ชั้นนิมมานรดี  ๑๗. ธรรมฝ่ายกุศล พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้รู้แจ้ง สังขารขันธ์ รูปขันธ์ เป็นของไม่เที่ยง เป็นความทุกข์ มิใช่เป็นตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงสวรรค์ชั้นปรนิมมิตตวสวัสดี  ๑๘. ธรรมะฝ่ายกุศล ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้า ว่าเป็นที่พึ่งตลอดชีวิต เป็นอิสสระถึงสวรรค์ชั้นพรหมโลก ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระธรรมเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระสังฆเจ้า ด้วยคำสัตย์ปฏิญาณนี้ ขอความสุขสวัสดี จงมีแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ข้าพเจ้าขอถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นที่พึ่งตราบเข้าสู่พระนิพพาน  ๑๙. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระธรรมเจ้า ขอนอบน้อมแด่พระสังฆเจ้า ด้วยการสวดมนต์พระคาถานี้ ขอความสุขสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด ๒๐. ด้วยการสวดพระคาถามหาทิพมนต์นี้ และด้วยการกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณนี้ ขอความสุขสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด  ๒๑. ด้วยการสวดพระคาถามหาทิพมนต์นี้ และด้วยการกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณนี้ ขอความสุขสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด  ๒๒. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ผู้เข้าถึงรูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง มิใช่ตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น  ๒๓. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ผู้เข้าถึงรูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง มิใช่ตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระธรรม ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว  ๒๔. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระธรรมเจ้า รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง มิใช่ตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว  ๒๕. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระธรรมเจ้า รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง มิใช่ตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระสงฆ์ สาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ปฏิบัติดีแล้ว  ๒๖. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระสังฆเจ้า รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ เป็นทุกข์ ไม่เที่ยง มิใช่ตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอนอบน้อมพระสงฆ์ สาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ปฏิบัติดีแล้ว  ๒๗. ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ด้วยคำสอนของ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มิใช่ตัวตนของเราจริง ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า ด้วยพระธรรมคำสั่งสอน ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ มิใช่ตัวตนของเราจริง   คำกรวดน้ำ ของยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก อิมินา ปุญญะกัมเมนะ  ด้วยเดชะผลบุญของข้าพเจ้า ได้สร้างและสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้ ขอให้ค้ำชู อุดหนุน คุณบิดามารดา พระมหากษัตริย์ ผู้มีพระคุณ ญาติกา ครู อุปัชฌาย์ อาจารย์ เจ้ากรรมนายเวร มิตรรักสนิท เพื่อนสรรพสัตว์น้อยใหญ่ พระภูมิเจ้าที่ เจ้ากรุงพาลี แม่พระธรณี แม่พระคงคา แม่พระโพสพ พญายมราช นายนิริยบาล ท้าวจะตุโลกะบาลทั้งสี่ ศิริคุตอำมาตย์ ชั้นจาตุมมะหาราชิกาเบื้องบน สูงสุดจนถึงภวัคคะพรหม และเบื้องล่างต่ำสุด ตั้งแต่โลกันตมหานรกและอเวจีขึ้นมา จนถึงโลกมนุษย์ สุดรอบขอบจักรวาล อนันตจักรวาล คุณพระศรีรัตนตรัย และเทพยดาทั้งหลาย ตลอดทั้งอินทร์ พรหม ยมยักษ์ คนธรรพ์ นาคา พระเพลิง พระพาย พระพิรุณ ท่านทั้งหลายที่ต้องทุกข์ขอให้พ้นจากทุกข์ ท่านทั้งหลายที่ได้สุขขอให้ได้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ด้วยเดชะผลบุญแห่งข้าพเจ้าอุทิศให้ไปนี้ จงเป็นอุปนิสัยปัจจัยให้ถึงพระนิพพานในปัจจุบัน และอนาคตกาลเบื้องหน้าโน้นเทอญ ฯ พุทธัง อะนันตัง ธัมมัง จักกะวาลัง สังฆัง นิพพานะปัจจะโย โหนตุ. โบ ราณว่าผู้ใดสร้างบุญกุศลและได้สวดภาวนายอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกเป็นประจำจะมีอานิสงส์มาก เมื่อป่วยหนักให้ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย ครั้นกำลังจะสิ้นใจผู้อยู่ใกล้บอกนำว่า อะระหัง หรือ พุทโธ เรื่อย ๆ เมื่อถึงแก่กรรม จงเขียน จิ. เจ. รุ. นิ. บนแผ่นทองหรือแผ่นเงิน ใบลาน, กระดาษ แล้วม้วนเป็นตะกรุด (ห้ามคลี่) ใส่ปากให้ไปสู่สุคติในสัมปรายภพสวรรค์ด้วย       อานิสงส์การสร้างและสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก เป็นธรรมทาน  โบราณท่านว่า ผู้ใดได้พบยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้แล้ว ท่านว่าเป็นบุญตัวอันประเสริฐนัก เมื่อพบแล้วให้พยายามท่องบ่นสวดภาวนาอยู่เป็นนิตย์ตราบเท่าชีวิต จนทำลายขันธ์จากมนุษย์โลก แล้วก็จะไปยังเกิดในสัมปรายภพสวรรค์สุคติภพด้วยพระอานิสงส์เป็นแน่แท ้ ถ้าผู้ใดจะสวดขออานุภาพให้ผู้ป่วยไข้อาการจะดีขึ้น จะสวดแผ่กุศลอุทิศไปให้ บิดา มารดา หรือครูบาอาจารย์ อุปัชฌาย์ ผู้มีพระคุณของท่านแล้ว ให้เขียน จิ เจ รุ นิ และชื่อท่านนั้น ๆ ใส่กระดาษก่อนสวดทุกครั้ง เมื่อสวดกี่จบครบตามที่เราต้องการแล้วให้นำกระดาษนั้นเผาไฟ และกรวดน้ำโดยคารวะ บอกชื่อฝากพระแม่ธรณีนำกุศลอันนี้ให้ท่านผู้นั้น ได้ตามความปรารถนาของเราทุกครั้ง ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บจากเจ้ากรรมนายเวร กิจการงานเจริญรุ่งเรือง อุดมด้วยโภคทรัพย์ ผู้ใดอุทิศบุญกุศล อันเกิดจากการสร้าง ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้ให้ ปู่ย่า ตา ยาย บิดา มารดา ฯ บุตร หลาน ที่อยู่เบื้องหลังมีความเจริญรุ่งเรือง บิดา มารดา จะมีอายุยืน สามีภรรยา รักใคร่ดีต่อกัน บุตรหลานเป็นคนดี ปฏิสนธิวิญญาณบุตร เกิดมาเฉลียวฉลาด ปัญญาดี เลี้ยงง่าย สุขภาพดี วิญญาณของบรรพบุรุษจะสู่สุคติภพ เสริมบุญบารมีให้ตนเอง แคล้วคลาดจากอันตรายต่าง ๆ เมื่อสิ้นอายุขัยจะไปสู่สุคติภูมิ ขอตั้งสัตยาธิษฐาน ขอความเจริญรุ่งเรือง จงบังเกิดแก่ท่านผู้สร้าง ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกนี้ เพื่อความงอกงามในพระบวรพระพุทธศาสนาสืบไป. อานิสงส์การสวดและภาวนา ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกเป็นพุทธมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ ไว้สำหรับสวดและภาวนาทุกเช้าคำ เพื่อความสวัสดีเป็นสิริมงคลแก่ผู้สาธยาย อันเป็นบ่อเกิด มหาเตชัง มีเดชมาก มหานุภาวัง มีอานุภาพมาก และมีลาภยศ สุขสรรเสริญ ปราศจากทุกข์โศกโรคภัย อุปัทวันตราย และความพินาศทั้งปวง ตลอดทั้งหมู่มารร้ายและศัตรูคู่อาฆาตไม่อาจแผ้วพานได้  อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง  เป็นต้น ถ้าสาธยายหรือภาวนาแล้วจะนำมาซึ่งลาภยศ สุขสรรเสริญและปราศจากอันตรายทั้งปวง ตลอดทั้งเป็นการระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า เป็นการเจริญพระพุทธานุสติ วิปัสสนากัมมัฏฐานเป็นแดนเกิดของสมาธิอีกด้วย  อะระหันตัง สะระณัง คัจฉามิ  เป็นต้น เมื่อสาธยายหรือภาวนาแล้ว เป็นการมอบกายถวายชีวิตไว้กับองค์พระพุทธเจ้า หรือเอาองค์พระพุทธเจ้าเป็นตาข่ายเพชรคอยปกป้องคุ้มครองรักษาชีวิตให้ปราศจากเวรภัย  อิติปิโส ภะคะวา รูปะขันโธ  เป็นต้น เมื่อสาธยายหรือภาวนาแล้ว ขออาราธนาบารมีธรรมของพระพุทธองค์สิงสถิตในเบญจขันธ์ของเราเพื่อให้เกิด พระไตรลักษณญาน อันเป็นทางของพระนิพพานสืบต่อไป  อิติปิ โส ภะคะวา ปะฐะวีธาตุสะมาธิญาณสัมปันโน เ ป็นต้น เมื่อสาธยายหรือภาวนา ขออำนาจสมาธิญาณของพระพุทธองค์เป็นไปในธาตุ ในจักรวาล ในเทวโลกหรือในกามาวจรภูมิ รูปาวจรภูมิ อรูปาวจรภูมิ และในโลกุตรภูมิ ขอจงมาบังเกิดในขันธสันดานของข้าพเจ้าหรือเรียกว่าเป็นการเจริญสมถภาวนา อันเป็นบ่อเกิดแห่งรูปฌาน อรูปฌาน อภิญญา เป็นการเจริญวิปัสสนา อันเป็นบ่อเกิดแห่งมรรคผลนิพพาน เป็นการหลุดพ้นจากกิเลสทั้งปวง ฯ  กุสลา ธัมมา อิติปิโส ภะคะวา  เป็นต้น เป็นการสาธยายหัวใจพระวินัยปิฎก หัวใจพระสุตตันตปิฎก หัวใจพระอภิธรรมปิฎก และเป็นหัวใจพระเจ้า ๕๐๐ ชาติ พระเจ้า ๑๐ ชาติ และหัวใจ อิติปิ โส ตลอดทั้งหัวใจอื่น ๆ อีกเป็นจำนวนมาก เมื่อภาวนาแล้วจะนำลาภ ยศ ฐาบรรดาศักดิ์ ทั้ง อายุ วรรณะ สุขะ พละ และจะป้องกันสรรพภัย ต่าง ๆ เพื่อให้เกิดความสวัสดิมงคลแก่ตนและบุตรหลานสืบไป  อินทะสาวัง มหาอินทะสาวัง เป็นต้น เมื่อสาธยายหรือภาวนาแล้วมีทั้งอำนาจ ตบะ เดชะ ความสุข ความเจริญรุ่งเรืองทุกประการ  พระอริยสงฆ์เจ้าทั้งหลายต่างก็กล่าวเน้นว่า พระพุทธศาสนาเป็นของจริงของแท้ที่เรายึดมั่นเป็นหลักชัยแห่งชีวิตได้ ยิ่งมีการปฏิบัติธรรมทั้งทาน ศีล ภาวนา สม่ำเสมอความสุขความเจริญเกิดขึ้นแก่ตนแน่ อย่าสงสัย การรวยทรัพย์สินเงินทองไม่ได้ก่ออานิสงส์ ไม่เท่ากับรวยบุญรวยกุศล ซึ่งจะบังเกิดความสุขความเจริญในปัจจุบัน และตามติดวิญญาณไปทุกภพทุกชาติด้วย ฉะนั้น ชาวพุทธทั้งหลาย จงเจริญภาวนา ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกทุกเช้าค่ำเถิด จะบังเกิดความสวัสดิมงคลแก่ตนและครอบครัว ให้มีความร่มเย็นเป็นสุขโดยทั่วหน้า นมัสการพระพุทธเจ้า ๒๘ พระองค ์ นะโม เม สัพพะพุทธานัง  ตัณหังกะโร มะหาวีโร  สะระณังกะโร โลกะหิโต  โกณฑัญโญ ชะนะปาโมกโข  สุมะโน สุมะโน ธีโร  ปะทุโม โลกะปัชโชโต  ปะทุมุตตะโร สัตตะสาโร  สุชาโต สัพพะโลกัคโค  อัตถะทัสสี การุณิโก  สิทธัตโถ อะสะโม โลเก  ปุสโส จะ วะระโท พุทโธ  สิขี สัพพะหิโต สัตถา  กะกุสันโธ สัตถะวาโห  กัสสะโป สิริสัปปันโน  เตสาหัง สิระสา ปาเท  วะจะสา มะนะสา เจวะ  อะโนมะทัสสี ชะนุตตะโม  สะยะเน อาสะเน ฐาเน  อุปปันนานัง มะเหสินัง  เมธังกะโร มะหายะโส  ทีปังกะโร ชุตินธะโร  มังคะโล ปุริสาสะโภ  เรวะโต ระติวัฑฒะโน  นาระโท วาระสาระถ ี  สุเมโธ อัปปะฏิบุคคะโล  ปิยะทัสสี นะราสะโภ  ธัมมะทัสสี ตะโมนุโท  ติสโส จะ วะทะตัง วะโร  วิปัสสี จะ อะนูปะโม  เวสสะภู สุขะทายะโก  โกนาคะมะโน ระณัญชะโห  โคตะโม สักยะปุงคะโวฯ  วันทามิ ปุริสุตตะเม  โสภิโต คุณะสัมปันโน  วันทาเมเต ตะถาคะเต  คะมเน จาปิ สัพพะทา      ข้าพเจ้าขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทั้งหลายทั้งปวง ผู้แสวงหาคุณอันใหญ่ซึ่งได้อุบัติแล้วคือ พระตัณหังกรผู้กล้าหาญ พระเมธังกรผู้มียศใหญ่ พระสรณังกรผู้เกื้อกูลแก่ชาวโลก พระทีปังกรผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง พระทีปังกรผู้ทรงไว้ซึ่งปัญญาอันรุ่งเรือง พระโกณฑัญญะผู้เป็นประมุขแห่งหมู่ชน พระมังคละผู้เป็นบุรุษประเสริฐ พระสุมนะผู้เป็นธีรบุรุษมีพระหฤทัยงาม พระเรวะตะผู้เพิ่มพูนความยินดี พระโสภิตะผู้สมบูรณ์ด้วยพระคุณ พระอโนมทัสสีผู้สูงสุดอยู่ในหมู่ชน พระปทุมะผู้ทำให้โลกสว่าง พระนารทะผู้เป็นสารถีประเสริฐ พระปทุมุตตระผู้เป็นที่พึ่งของหมู่สัตว์ พระสุเมธะผู้หาบุคคลเปรียบมิได้ พระสุชาตะผู้เลิศกว่าสัตว์โลกทั้งปวง พระปิยทัสสีผู้ประเสริฐกว่าหมู่นรชน พระอัตถทัสสีผู้มีพระกรุณา พระธรรมทัสสีผู้บรรเทาความมืด พระสิทธัตถะผู้หาบุคคลเสมอมิได้ในโลก พระติสสะผู้ประเสริฐกว่านักปราชญ์ทั้งหลาย พระปุสสะผู้ประทานธรรมอันประเสริฐ พระวิปัสสสี ผู้หาที่เปรียบมิได้ พระสิขีผู้เป็นศาสดาเกื้อกูลแก่สรรพสัตว์ พระเวสสภู ผู้ประทานความสุข พระกกุสันธะ ผู้นำสัตว์ออกจากกันดารตัวกิเลส พระโกนาคมนะผู้หักเสียซึ่งข้าศึกคือกิเลส พระกัสสปะผู้สมบูรณ์ด้วยสิริ พระโคตมะผู้ประเสริฐแห่งหมู่ศากยราช ข้าพเจ้าขอกราบไหว้พระบาท ของพระพุทธเจ้าเหล่านั้นด้วยเศียรเกล้า และขอกราบไหว้พระพุทธเจ้าเหล่านั้นผู้เป็นบุรุษอันสูงสุด ผู้เป็นตถาคตด้วยวาจาและใจทีเดียว ทั้งในที่นอนในที่นั่ง ในที่ยืน และแม้ในที่เดินด้วยในกาลทุกเมื่อ ฯ ตัณ เม สะ ที โก มัง สุ เร โส อะ ปะ นา ปะ สุ สุ ปิ  อะ ธะ สิ ติ ปุ วิ สิ เว กุ โก กะ โค นะมามิหัง  พระนามพระพุทธเจ้า ตั้งแต่พระองค์แรกถึงพระองค์ปัจจุบัน โบราณาจารย์ท่านถือว่าเป็นพระคาถาแก้วสารพัดนึก   พระคาถาชินบัญชร                     ในการสวด คาถาชินบัญชร เพื่อให้เกิดอานุภาพยิ่งๆ ขึ้น ก่อนจะเจริญภาวนา จึงขอให้ตั้งนะโม 3 จบ และน้อมจิตระลึกถึงคุณพระคุณสมเด็จโต ด้วยคำบูชาดังนี้              ปุตตะกาโม ละเภ ปุตตัง ธะนะกาโม ละเภ ธะนัง อัตถิ กาเย กายะญายะ เทวานัง ปิยะตัง สุตตะ วา              อิติปิ โส ภะคะวา ยะมะราชาโน ท้าวเวสสุวัณโณ มะระณัง สุขัง อะระหัง สุคะโต นะโม พุทธายะ ๑. ชะยาสะนาคะตา พุทธา  จะตุสัจจาสะภัง ระสัง  ๒. ตัณหังกะราทะโย พุทธา  สัพเพ ปะติฏฐิตา มัยหัง  ๓. สีเส ปะติฏฐิโต มัยหัง  สังโฆ ปะติฏฐิโต มัยหัง  ๔. หะทะเย เม อะนุรุทโธ  โกณทัญโญ ปิฏฐิภาคัสมิง  ๕. ทักขิเณ สะวะเน มัยหัง  กัสสะโป จะ มะหานาโม  ๖. เกสันเต ปิฏฐิภาคัสมิง  นิสินโน สิริสัมปันโน  ๗. กุมาระกัสสะโป เถโร  โส มัยหัง วะทะเน นิจจัง  ๘. ปุณโณ อังคุลิมาโล จะ  เถรา ปัญจะ อิเม ชาตา  ๙. เสสาสีติ มะหาเถรา  เอเตสีติ มะหาเถรา  ชะลันตา สีละเตเชนะ  ๑๐. ระตะนัง ปุระโต อาสิ ธะชัคคัง ปัจฉะโต อาสิ  ๑๑. ขันธะโมระปะริตตัญจะ อากาเส ฉะทะนัง อาสิ ๑๒. ชินะ นานาวะระสังยุตตา วาตะปิตตาทิสัญชาตา  ๑๓. อะเสสา วินะยัง ยันตุ วะสะโต เม สะกิจเจนะ ๑๔. ชินะปัญชะระมัชฌัมหิ สะทา ปาเลนตุ มัง  ๑๕. อิจเจวะ มันโต ชินานุภาเวนะ ธัมมานุภาเวนะ สังฆานุภาเวนะ  สัทธัมมานุภาวะปาลิโต เชตะวา มารัง สะวาหะนัง เย ปิวิงสุ นะราสะภา. อัฏฐะวีสะติ นายะกา  มัตถะเก เต มุนิสสะรา. พุทโธ ธัมโม ทะวิโลจะเน  อุเร สัพพะคุณากะโร สารีปุตโต จะ ทักขิเณ  โมคคัลลาโน จะ วามะเก. อาสุง อานันทะราหุโล  อุภาสุง วามะโสตะเก  สุริโยวะ ปะภังกะโร  โสภี โต มุนิปุงคะโว  มะเหสี จิตตะวาทะโก  ปะติฏฐาสิ คุณากะโร  อุปาลี นันทะสีวลี  นะลาเฏ ติละกา มะมะ.  วิชิตา ชินะสาวะกา  ชิตะวันโต ชิโนระสา อังคะมังเคสุ สัณฐิตา  ทักขิเณ เมตตะสุตตะกัง วาเม อังคุลิมาละกัง  อาฏานาฏิยะสุตตะกัง  เสสา ปาการะสัณฐิตา  สัตตะปาการะลังกะตา  พาหิรัชฌัตตุปัททะวา.  อะนันตะชินะเตชะสา  สะทา สัมพุทธะปัญชะเร  วิหะรันตัง มะหีตะเล *  สัพเพ เต มะหาปุริสาสะภา.  สุคุตโต สุรักโข  ชิตุปัททะโว  ชิตาริสังโฆ ชิตันตะราโย  จะรามิ ชินะปัญชะเรติ. *บางตำราใช้ เกเสนเต,เกสะโต,ก็มี  ** ฉบับสิงหลไม่มีวรรคนี้  ***.มะหีตะเล บาลีออกเสียงเป็น มะฮีตะเล สัมพุทโธ ทิปะทัง เสฏโฐ   โกณทัญโญ ปุพพะภาเค จะ  สารีปุตโต จะ ทักขิเณ  ปัจฉิเมปิ จะ อานันโท  โมคคัลลาโน จะ อุตตะเร  อิเม โข มังคะลา พุทธา  วันทิตา เต จะ อัม เหหิ   เอเตสัง อานุภาเวนะ นิสินโน เจวะ มัชฌิเม  อาคเณยเย จะ กัสสะโป  หะระติเย อุปาลิ จะ  พายัพเพ จะ ควัมปะติ  อีสาเนปิ จะ ราหุโล  สัพเพ อิธะ ปะติฏฐิตา  สักกาเรหิ จะ ปูชิตา  สัพพะโสตถี ภะวันตุ โน อิจเจวะมัจจันตะนะมัสสะเนยยัง  นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยังยัง  ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง  ตัสสานุภาเวนะ หะตันตะราโย คำแปล : พระคาถาชินบัญชร   ๑.พระพุทธเจ้าและพระนราสภาทั้งหลายผู้ประทับนั่งแล้วบนชัยบัลลังก์ ทรงพิชิตพระยามาราธิราชผู้พรั่งพร้อมด้วยเสนาราชพาหนะแล้ว เสวย อมตรส คืออริยสัจธรรมทั้งสี่ประการ เป็นผู้นำสรรพสัตว์ให้ข้ามพ้นจากกิเลสและกองทุกข์ ๒. มี ๒๘ พระองค์ คือ พระผู้ทรงพระนามว่าตัณหังกรเป็นอาทิ พระพุทธเจ้าผู้จอมมุนีทั้งหมดนั้น ๓.ข้าพระพุทธเจ้าขออัญเชิญมาประดิษฐานเหนือเศียรเกล้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประดิษฐานอยู่บนศีรษะ พระธรรมอยู่ที่ดวงตาทั้ง สอง พระสงฆ์ผู้เป็นอากรบ่อเกิดแห่งสรรพคุณอยู่ที่อก ๔.พระอนุรุทธะอยู่ที่ใจ พระสารีบุตรอยู่เบื้องขวา พระโมคคัลลาน์อยู่เบื้องซ้าย พระอัญญาโกณทัญญะอยู่เบื้องหลัง ๕. พระอานนท์กับพระราหุลอยู่หูขวา พระกัสสปะกับพระมหานามะอยู่ที่หูซ้าย ๖. มุนีผู้ประเสริฐ คือ พระโสภิตะผู้สมบูรณ์ด้วยสิริ ดังพระอาทิตย์ส่องแสงอยู่ที่ ทุกเส้นขน ตลอดร่างทั้งข้างหน้าและข้างหลัง ๗. พระเถระกุมารกัสสปะผู้แสวงบุญทรงคุณอันวิเศษ มีวาทะอันวิจิตรไพเราะ อยู่ปากเป็นประจำ  ๘. พระปุณณะ พระอังคุลิมาล พระอุบาลี พระนันทะ และพระสีวลี พระเถระทั้ง ๕ นี้ จงปรากฎเกิดเป็นกระแจะจุณเจิมที่หน้าผาก ๙. ส่วนพระอสีติมหาเถระที่เหลือ ผู้มีชัยและเป็นพระโอรสเป็นพระสาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ทรงชัยแต่ละองค์ล้วนรุ่งเรืองไพโรจน์ ด้วยเดช แห่งศีล ให้ดำรงอยู่ทั่วอวัยวะน้อยใหญ่ ๑๐. พระรัตนสูตรอยู่เบื้องหน้า พระเมตตาสูตรอยู่เบื้องขวา พระอังคุลิมาลปริตรอยู่เบื้องซ้าย พระธชัคคะสูตร อยู่เบื้องหลัง ๑๑. พระขันธปริตร พระโมรปริตร และพระอาฏานาฏิยสูตร เป็นเครื่อง กางกั้นดุจหลัง คาอยู่บนนภากาศ ๑๒. อนึ่งพระชินพุทธเจ้าทั้งหลายนอกจากที่ได้กล่าวมาแล้วนี้ ผู้ประกอบพร้อมด้วย กำลังนานาชนิดมีศีลาทิคุณอันมั่นคง คือสัตตะปราการ เป็นอาภรณ์มาตั้งล้อมเป็นกำแพงคุ้มครองเจ็ดชั้น ๑๓. ด้วยเดชานุภาพแห่งพระอนันตะชินเจ้าไม่ว่าจะทำกิจการใด ๆ เมื่อข้าพระพุทธเจ้า เข้าอาศัยอยู่ในพระบัญชร แวดวงกรง ล้อมแห่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอโรคอุปัทวะทุกข์ ทั้งภายนอกและภายในอันเกิดแต่โรคร้าย คือ โรคลมและโรคดีเป็นต้น เป็นสมุฏฐานจง กำจัด ให้พินาศไปอย่าได้เหลือ ๑๔. ขอพระมหาบุรุษผู้ทรงพระคุณอันล้ำเลิศทั้งปวงนั้นจงอภิบาลข้าพระพุทธเจ้า ผู้อยู่ในภาคพื้นท่ามกลางพระชินบัญชร ข้าพระพุทธเจ้า ได้รับการคุ้มครอง ปกปัก รักษาภายในเป็นอันดีฉะนี้แล ๑๕. ข้าพระพุทธเจ้าได้รับการอภิบาลด้วยคุณานุภาพแห่งสัทธรรม จึงชนะเสียได้ซึ่ง อุปัทวันตรายใดๆ ด้วยอานุภาพแห่งพระชินะ พุทธเจ้า ชนะข้าศึกศัตรูด้วยอานุภาพแห่ง พระธรรม ชนะอันตรายทั้งปวง ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์ ขอข้าพระพุทธเจ้าจงได้ ปฏิบัติ และรักษาดำเนินไปโดยสวัสดีเป็นนิจนิรันดรเทอญ ฯ อานิสงส์พระคาถาชินบัญชร   พระคาถาชินบัญชรนี้เป็นคาถาที่ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนัก ตกทอดมาจากลังกาเจ้าประคุณสมเด็จ ฯ ค้นพบในคัมภีร์โบราณได้ดัดแปลงแก้ไขแต่งเติมให้ดีขึ้นเป็นเอกลักษณ์พิเศษได้เนื้อถ้อยกระทงความสมบูรณ์แปลออกมาแล้วมีแต่สิ่งสิริมงคลแก่ผู้สวดภาวนาทุกประการ พระคาถานี้เป็นการอัญเชิญพระพุทธานุภาพแห่งพระบรมศาสดาสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระพุทธเจ้าที่ได้เคยมาตรัสรู้ก่อนหน้านั้น จากนั้นเป็นการอัญเชิญพระอรหันต์ขีณาสพ อันสำเร็จคุณธรรมวิเศษแต่ละองค์ไม่เหมือนกัน นอกนั้นยังอัญเชิญพระสูตรต่าง ๆ อันโบราณาจารย์เจ้าถือว่า เป็นพระพุทธมนต์อันวิเศษแต่ละสูตรมารวมกันสอดคล้อง เป็นกำแพงแก้วคุ้มกันตั้งแต่กระหม่อมจอมขวัญของผู้ภาวนาพระคาถาลงมาจนล้อมรอบตัว จนกระทั่งหาช่องโหว่ให้อันตรายสอดแทรกเข้ามามิได้   การเริ่มต้นและวิธีสวด   การเริ่มต้นสวดภาวนาให้หาวันดีคือ วันพฤหัสบดีเป็นวันเริ่มต้น โดยน้อมนำดอกไม้ ธูปเทียนถวายบูชา คุณพระรัตนตรัยและดวงพระวิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าประคุณสมเด็จ ฯ ถ้าไปที่วัดระฆังก็ใช้ได้ ถ้าไปไม่ได้ก็ให้ระลึกถึงท่านและหันหน้าไปทางวัดระฆังก็ใช้ได้ เมื่อบูชาพระรัตนตรัยและดวงวิญญาณของเจ้าประคุณสมเด็จแล้ว จึงเริ่มต้นสวดโดยอ่านตามบทให้ได้ ๑ จบ ก็เป็นอันเสร็จพิธีเริ่มต้น